Employees

prof. dr

Marek Napiórkowski

jazz guitar

Marek Napiórkowski jest czo­ło­wym pol­skim gita­rzy­stą i kom­po­zy­to­rem. Od począt­ku swo­jej karie­ry poja­wia się na szczy­tach pol­skich ran­kin­gów, a nie­prze­rwa­nie od 2012 roku, gło­sa­mi czy­tel­ni­ków Jazz Forum, wybie­ra­ny jest Jazzowym Gitarzystą Roku. Doceniany przez bran­żę i kry­ty­kę  — jede­na­sto­krot­nie nomi­no­wa­ny do pre­sti­żo­wej Nagrody Muzycznej FRYDERYK. Laureat nagro­dy Mateusze Trójki 2018 za album „WAW-NYC”.

Nagrał ponad 150 płyt z róż­ny­mi wyko­naw­ca­mi. Na szcze­gól­ną uwa­gę zasłu­gu­ją albu­my sygno­wa­ne jego nazwi­skiem: „Szukaj w snach” (2018), „WAW-NYC” (2017), „Sextet — Trójka Live” (2016), “Celuloid” (2015), “UP!” (2013), “KonKubiNap” (2011), “Wolno” (2007, zło­ta pły­ta), “Nap” (2005). Na jego pły­tach zagra­li m. in. Chris Potter, Clarence Penn, Grégoire Maret, Mino Cinelu, Manuel Valera, Anna Maria Jopek, Leszek Możdżer, Adam Pierończyk.

Komponował muzy­kę do spek­ta­kli teatral­nych, a w 2018 zade­biu­to­wał jako kom­po­zy­tor muzy­ki fil­mo­wej, będąc auto­rem ścież­ki dźwię­ko­wej do fil­mu „Miłość i puste sło­wa” w reży­se­rii Małgorzaty Imielskiej. Od grud­nia 2017 roku pro­wa­dzi autor­ską audy­cję „Dźwięki nie­oczy­wi­ste” na ante­nie radia Chilli Zet.

Spośród muzy­ków, z któ­ry­mi grał i nagry­wał, war­to wymie­nić takie posta­ci, jak: Tomasz Stańko, Adam Holzman, Marcus Miller, Hadrien Feraud, Sugar Blue, Henryk Miśkiewicz, Janusz Muniak, Tomasz Szukalski, Jan Ptaszyn Wróblewski, a tak­że Pat Metheny, Richard Bona, Ivan Lins, Dhafer Youssef, Gonzalo Rubalcaba. Koncertował w Japonii, USA, Meksyku, Brazylii, Kanadzie, Indonezji, Chinach, Rosji i więk­szo­ści kra­jów Europy.