Jan Ekier (1913–2014) to znakomita postać o wszechstronnych zdolnościach i zainteresowaniach, ogromnym do-robku artystycznym i wyjątkowych zasługach dla sztuki i kultury polskiej. Dzięki szczególnym predyspozycjom i niezwykłej osobowości zaistniał Ekier jako wybitny koncertujący pianista (laureat III Konkursu Chopinowskiego w 1937 roku), edytor muzyczny (redaktor naczelny Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina), znakomity pe-dagog (od 1953 do 2000 roku profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, później Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina), wreszcie kompozytor. Album jest pierwszą kompletną dokumentacją fono-graficzną zachowanej twórczości fortepianowej Jana Ekiera, którego sto dziesiąta rocznica urodzin przypada w 2023 roku.

Twórczość kompozytorska Ekiera przypada głównie na okres młodzieńczy (1933–1951) i charakteryzuje się ro-mantyczno-lirycznym idiomem, który wypływa m.in. z zauroczenia twórczością Fryderyka Chopina, Karola Szy-manowskiego oraz folklorem. Twrczość fortepianowa Ekiera jest wysoce oryginalna, ma własny, wyrazisty język muzyczny. Te cechy pozwalają umieścić jego muzykę obok dzieł takich twórców jak Antoni Szałowski, Tadeusz Szeligowski, Michał Spisak czy Roman Maciejewski, ale też Witold Lutosławski. Kompozycje fortepianowe autora Humoreski i Toccaty mają swoje miejsce w rozwoju polskiej twórczości muzycznej pierwszej połowy XX wieku i nie wolno ich traktować li tylko jako muzyczną ciekawostkę z bogatego życia pianisty, pedagoga i edytora mu-zycznego, lecz jako pełnowartościową twórczość o indywidualnym rysie stylistycznym.

W prezentowanym na płycie zbiorze wszystkich kompozycji fortepianowych, w subtelnej interpretacji Agnieszki Przemyk-Bryły, odnajdujemy prostotę, harmonijne brzmienie i oryginalność w doborze języka muzycznego.

z not programowych Alicji Palety-Bugaj i Marcina T. Łukaszewskiego

CZYTAJ WIĘCEJ