Dame Judith Weir | 25.11.2025

Dame Judith Weir urodziła się w szkockiej rodzinie w 1954 roku, ale dorastała w pobliżu Londynu. Była oboistką, występowała z Narodową Orkiestrą Młodzieżową Wielkiej Brytanii, a w czasach szkolnych uczyła się kompozycji u Johna Tavenera. Następnie rozpoczęła studia na Uniwersytecie Cambridge, gdzie jej nauczycielem kompozycji był Robin Holloway, a w 1975 roku uczęszczała do szkoły letniej w Tanglewood, gdzie pracowała z Guntherem Schullerem. Następnie przez kilka lat pracowała w szkołach i zajmowała się edukacją dorosłych w obszarach wiejskich południowej Anglii, a potem przeniosła się do Szkocji, gdzie wykładała na Uniwersytecie w Glasgow i w Królewskim Konserwatorium Szkocji. W tym czasie zaczęła pisać serię oper (w tym King Harald’s Saga, The Black Spider, A Night at the Chinese Opera, The Vanishing Bridegroom i Blond Eckbert), które były później wielokrotnie wystawiane w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Austrii, Holandii, Belgii i Stanach Zjednoczonych. Najnowsza opera to Miss Fortune, która miała swoją premierę w Bregencji w 2011 roku, a następnie została wystawiona w Royal Opera House Covent Garden w 2012 roku. We współpracy z reżyserką Margaret Williams  – Weir stworzyła kilka filmów operowych, w tym Scipio’s Dream, Hello Dolly i Armida.

Jako kompozytorka rezydentka City of Birmingham Symphony Orchestra w latach 90. napisała kilka utworów na orkiestrę i chór (w tym Forest, Storm i We are Shadows), które zostały po raz pierwszy wykonane przez ówczesnego dyrektora muzycznego orkiestry, Simona Rattle’a. Otrzymała zamówienia od Boston Symphony Orchestra (Music, Untangled and Natural History), Minnesota Orchestra (The Welcome Arrival of Rain) oraz London Sinfonietta (Tiger under the Table). Napisała również utwory koncertowe dla znanych śpiewaków, takich jak Jane Manning, Jessye Norman, Dawn Upshaw, Alice Coote, Ailish Tynan i Ruby Hughes. Skomponowała koncerty na fortepian (William Howard) i obój (Celia Craig). W ostatnich latach Judith Weir znacznie poszerzyła swój repertuar chóralny, a chóry na całym świecie regularnie wykonują jej utwory, takie jak kolęda Illuminare, Jerusalem napisana dla Stephena Cleobury’ego i chóru King’s College Cambridge. Jako kompozytorka współpracująca z BBC Singers (2015-19) ukończyła dwa oratoria: In the Land of Uz, opowiadające o proroku Hiobie, oraz blue hills beyond blue hills, oparte na inspirowanych zen wierszach szkockiego poety Alana Spence’a. Obecnie mieszka w Londynie, od dawna współpracuje z festiwalem muzycznym Spitalfields Music Festival oraz wykłada jako profesor wizytujący na uniwersytetach w Princeton, Harvardzie i Cardiff. Za swoją twórczość otrzymała wiele nagród, m.in. Critics’ Circle, South Bank Show, Ivor Novello i Elise L Stoeger, tytuł CBE oraz Queen’s Medal for Music.

W lipcu 2014 roku Judith Weir została mianowana na stanowisko Master of the Queen’s Music, istniejące od 395 lat, zastępując Sir Petera Maxwella Daviesa. Do jej priorytetów w tej roli należało wspieranie nauczycieli muzyki w szkołach, amatorskich orkiestr i chórów oraz festiwali wiejskich. W ramach tej funkcji skomponowała muzykę na uroczystości państwowe i królewskie, w tym 90-te urodziny Królowej, Platynowy Jubileusz oraz oficjalne obchody zakończenia I wojny światowej. Od śmierci Jej Królewskiej Mości Elżbiety II we wrześniu 2022 roku, Weir przez dwa kolejne lata pełniła funkcję Master of the King’s Music. Otrzymała tytuł Dame w noworocznej liście honorowej z 2024 roku za zasługi dla muzyki. Komponowała również utwory dla wielu grup społecznych i szkół, w tym Burntwood School Wandsworth, Aberdeen Art Gallery, St Mary’s Church Dover i Greenacre School w Barnsley. Muzyka Judith Weir została utrwalona w szeregu nagrań, szczególnie przez wytwórnie NMC i Delphian, a jej utwory są publikowane przez Chester Music i Novello & Co.

źródło: www.wisemusicclassical.com