Pracownicy

dr hab.

Ireneusz Wyrwa

prof. UMFC

organy

Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie studiował pod kierunkiem Juliana Gembalskiego. Istotny wpływ na rozwój jego osobowości artystycznej miał także regularny kontakt z Markiem Toporowskim (gra na klawesynie) oraz uczestnictwo w szeregu kursów mistrzowskich, prowadzonych m.in. przez Guy’a Boveta, Lorenza Ghielmiego, André Isoira, Tona Koopmana, Jona Laukvika, Ludgera Lohmanna oraz Wolfganga Zerera.

W 2001 roku uzyskał kwalifikacje I stopnia w zakresie dyscypliny artystycznej instrumentalistyka w specjalności gra na organach, a w 2011 roku opublikował monografię poświęconą twórczości organowej Feliksa Nowowiejskiego, która otworzyła nowy rozdział w badaniach spuścizny tego kompozytora, jego biografii oraz poglądów estetycznych i stała się podstawą do nadania Ireneuszowi Wyrwie stopnia naukowego doktora habilitowanego sztuki muzycznej.

W latach 1999-2013 wykładał grę na organach, literaturę organową oraz przedmioty z zakresu teorii muzyki w Instytucie Muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, a od 2013 roku jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.

Ireneusz Wyrwa jest laureatem dwóch ogólnopolskich konkursów organowych: we Wrocławiu (I nagroda, 1994) oraz w Rumi (II nagroda, 1996). W roku 2000 zdobył II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Organowym im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu.

Prowadzi ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą, występując jako solista i kameralista, a także z towarzyszeniem renomowanych orkiestr symfonicznych. Jego dorobek artystyczny uzupełniają produkcje płytowe oraz nagrania archiwalne. Zasiada w jury konkursów organowych, jest zapraszany z wykładami gościnnymi i referatami, publikuje teksty naukowe i popularnonaukowe, a także prowadzi seminaria i kursy wykonawcze.

Ireneusz Wyrwa jest projektantem nowych, zróżnicowanych stylistycznie instrumentów, budowanych przez krajowe i zagraniczne firmy organmistrzowskie. Ich atrybutem jest zawsze głęboko przemyślana, oryginalna estetyka brzmieniowa oraz nietuzinkowe rozwiązania konstrukcyjne. Za przykład posłużyć mogą organy wzorowane na chórowych instrumentach Aristide’a Cavaillé-Colla (Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach/Zakłady Organowe Zych, 2012), czy pierwsze skonstruowane współcześnie w Polsce organy nawiązujące brzmieniowo do wczesnych dzieł Eberharda Friedricha Walckera (kościół św. Kazimierza w Nowym Sączu/Werkstätte für Orgelbau Mühleisen, 2015).

Kolejną gałęzią działalności Ireneusza Wyrwy są ekspertyzy organów - historycznych i współczesnych. Przykładem jego dokonań w tym zakresie jest opracowana wspólnie z Thomasem Bartholdem na zlecenie Turyńskiego Urzędu Ochrony Zabytków i Archeologii (Thüringisches Landesamt für Denkmalpflege und Archäologie) szczegółowa dokumentacja oraz koncepcja restauracji organów Wilhelma Sauera w kościele Mariackim (Marienkirche) w Mühlhausen (op. 544) – ostatniego dużego (III/61) instrumentu tego organmistrza wyposażonego w mechaniczną trakturę gry.

Ireneusz Wyrwa od wielu lat działa także jako organizator życia muzycznego. Z jego inicjatywy od 1998 roku w bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej odbywają się Letnie Koncerty Muzyki Organowej i Kameralnej. Jego pomysłem jest też zainaugurowana w 2017 roku Sądecka Akademia Organowa – wielowątkowy projekt, łączący działania artystyczne, naukowe i edukacyjne, skoncentrowane wokół muzyki organowej oraz budownictwa organowego. Sztandarowym a zarazem unikatowym wydarzeniem w ramach SAO jest organizowany przez Małopolskie Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu Międzynarodowy Konkurs Duetów Organowych PER ORGANO A QUATTRO MANI, którego pierwsza edycja miała miejsce w 2018 roku.

Za osiągnięcia artystyczne, naukowe i pedagogiczne Ireneusz Wyrwa dwukrotnie został uhonorowany nagrodą JM Rektora UMFC (2015 i 2017), a Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczył go brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2020).

W Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina: kierownik Katedry Muzyki Kościelnej, członek Senatu, członek Rady Dyscypliny Artystycznej.