Pracownicy
Klaudiusz Baran
Wydział: Wydział Instrumentalny
Katedra: Katedra Akordeonu
Specjalność: Akordeon
Były Rektor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Akordeonista, bandoneonista, laureat wielu nagród, m.in. trzykrotny laureat nagrody FRYDERYK.
prof. dr hab.
Klaudiusz Baran
akordeon
Akordeonista, bandoneonista, kameralista, pedagog, profesor doktor habilitowany. Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie UMFC) w klasie Jerzego Jurka (1995) oraz studia w Conservatoire Paul Dukas w Paryżu pod kierunkiem Maxa Bonnaya. Jako pedagog związał się z macierzystą uczelnią, gdzie od 2002 r. pełnił kierownicze funkcje, po tę najważniejszą – rektora (od 2016).
Jest artystą wszechstronnym, obdarzonym wyjątkową wrażliwością muzyczną. Jego dokonania artystyczne zmieniły w Polsce postrzeganie akordeonu: wyniosły go do pozycji pełnoprawnego instrumentu kształtującego realny świat muzyczny. W swoich interpretacjach potrafi splatać pokorę wobec dzieła muzycznego z bogactwem inwencji, osobistym pojmowaniem czasu w muzyce, wyjątkową sceniczną charyzmą i naturalnością ekspresji. Ze swobodą porusza się w różnorodnym repertuarze wielu epok, jednak największe uznanie wzbudzają jego interpretacje muzyki najnowszej, w tym prawie 50 prawykonań dzieł solowych, kameralnych i z towarzyszeniem orkiestr, z których większość była mu dedykowana albo powstała z jego inspiracji. Jego wielką namiętnością jest argentyńskie tango, w szczególności związane z Astorem Piazzollą tango nuevo, wirtuozowsko wykonywane na bandoneonie, który jako pierwszy polski instrumentalista wprowadził na sale koncertowe. Był współtwórcą i liderem najsłynniejszych formacji tangowych, takich jak Tangata Quintet czy Machina del Tango, kreujących polską kulturę tanga.
Jako pierwszy akordeonista wystąpił jako solista z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Narodowej, jak również z większością najważniejszych polskich orkiestr. Koncertuje w Polsce, wielu miastach europejskich, a także w Chinach i Argentynie. Jako kameralista występował z takimi mistrzami, jak Ivan Monighetti, Roby Lakatos, Julius Berger, Konstanty Andrzej Kulka i wielu innych. Wartość jego muzycznych kreacji była wielokrotnie doceniana w entuzjastycznych recenzjach, przekładała się na nagrody w konkursach instrumentalnych, nominacje i nagrody artystyczne. Jest zdobywcą trzech „Fryderyków”. W 2003 r. jako pierwszy akordeonista otrzymał statuetkę za płytę Astor Piazzolla – Tango (Sony Classical), w 2020 r. prestiżowy box 100 na 100. Muzyczne dekady wolności (PWM) z jego udziałem został nagrodzony w dwóch kategoriach: „Album roku – muzyka symfoniczna” oraz „Najwybitniejsze nagranie muzyki polskiej”. W dorobku ma ponad 80 płyt. Tworzy grupę world music, jako muzyk sesyjny nagrywa muzykę filmową i rozrywkową, towarzyszy piosence aktorskiej. W 2010 r. został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.