Pracownicy

wykł. dr

Michał Bruliński

fortepian

Michał Bruliński ukończył studia w klasie fortepianu prof. Ewy Pobłockiej i dr. hab. Marii Gabryś oraz kameralistyki prof. Mai Nosowskiej na UMFC, a także historię oraz Kolegium Artes Liberales na UW, gdzie obecnie pracuje nad doktoratem w ramach Środowiskowych Transdyscyplinarnych Studiach Doktoranckich prowadzonych wspólnie przez Wydział „Artes Liberales” i Wydział Historyczny (Fortepian jako fetysz: o fenomenie fortepianu w kulturze polskiej okresu międzypowstaniowego). Wszystkie prace dyplomowe obronił z wyróżnieniem, były one kilkukrotnie publikowane i nagradzane. Był stypendystą m.in. MKiDN oraz Rektorów UW i UMFC. Prowadzi zajęcia dydaktyczne na obu uczelniach (Wydziały: Dyrygentury i Wokalistyki Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki, Instrumentalny, Kompozycji i Teorii Muzyki, Studium Nauk Humanistycznych i Języków Obcych na UMFC, Wydział „Artes Liberales” oraz Wydział Historyczny UW).

Jako pianista jest laureatem kilku ogólnopolskich konkursów pianistycznych i kameralnych. Występował w wielu miejscach w Polsce oraz w kilku krajach Europy. Swoje umiejętności doskonalił na kursach mistrzowskich I warsztatach pod kierunkiem m.in. E. Auera, N. Demidenki, S. Esztényiego, E. Levitana, D. Dolana, P. Giacomettiego, C. Hellerowej, K. Kennera, J. Olejniczaka, W. Świtały, K. Popowej–Zydroń, M. Szwajger-Kułakowskiej, I. Rumiancewej–Dabrowski, T. Kocha i M. Woskriesienskiego. Szczególną pasją Michała Brulińskiego jest kameralistyka. Od kilku lat ważnym coraz ważniejszym obszarem jego działalności pianistycznej jest pedagogika: prowadził klasę fortepianu w ZPSMuz im. M. Karłowicza w Krakowie (2016-2018), od 2019 r. prowadzi klasę fortepianu w ZPSM nr 4 im. K. Szymanowskiego w Warszawie.

Poza aktywnościami artystycznymi, zajmuje się badaniem społecznej historii i antropologii muzyki oraz historii kultury XIX i XX wieku. Jest członkiem Zespołu Badawczego Historii Społecznej XIX i XX wieku przy IHUW. Jego artykuły naukowe i recenzje publikowane były m. in. przez Wydawnictwa UMFC, Instytut Pamięci Narodowej, Kwartalnik Filozoficzny Kronos oraz Res Facta Nova. Uczestniczył w ponad trzydziestu ogólnopolskich i międzynarodowych konferencjach naukowych. Zajmował się także krytyką muzyczną – pisał m. in. dla Ruchu Muzycznego, Muzyki21 i Kwartalnika Kulturalnego Opcje. W latach 2014-2016 był redaktorem naczelnym czasopisma krytyczno-artystycznego Rezonans.

                Ważnym obszarem działań Michała Brulińskiego jest także działalność organizacyjna. Przez całe studia działał w Samorządach Studentów UW i UMFC, obecnie jest przedstawicielem Samorządu Doktorantów UW. Był pomysłodawcą i organizatorem kilku projektów popularyzatorskich. Od 2012 r. związany jest z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina, gdzie poza projektami naukowo-popularyzatorkimi (Fortepian (R)ewolucyjny) zajmuje się m.in. koordynacją Międzynarodowych Kursów Mistrzowskich w Radziejowicach. Współpracował także z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, prowadząc Letnie koncerty na Grochowskiej. Często zapraszany jest do prowadzenia koncertów i moderowania paneli dyskusyjnych. Samodzielnie opracował i skatalogował w 2016 r. zbiór muzyczny po Janie Weberze (ponad 3000 woluminów).

Interesuje go wszystko, co związane z fortepianem, zagadnienia muzyczne z perspektyw humanistycznych (szczególnie społeczna historia i antropologia muzyki oraz semiotyka muzyczna), historia kultury, socjologia przedmiotów, późny antyk i socrealizm. Poza muzyką i nauką jest pasjonatem kina i chatek na bieszczadzkich odludziach.

W UNIWERSYTECIE MUZYCZNYM FRYDERYKA CHOPINA: prowadzi zajęcia dydaktyczne na trzech wydziałach. Za czasów studenckich aktywnie działał w Samorządzie Studentów, wdrażając projekt ankietyzacji zajęć na UMFC oraz pracując przy KRK jako przedstawiciel studentów. Był również redaktorem naczelnym studenckiego czasopisma krytyczno-artystycznego Rezonans (2014-2016). Obecnie, pod auspicjami Władz Uczelni, pracuje nad reaktywacją czasopisma w zmienionej, rozszerzonej formie.