De invitatione mortis Andrzeja Karałowa do poetyckiego tryptyku Macieja Papierskiego, to misterium podejmujące próbę ujarzmienia niewytłumaczalnych rzeczy i zjawisk, jak śmierć, przemijanie, los. Metaopera Karałowa ma na celu ukazanie odmiennego podejścia do gatunku operowego dzięki łączeniu różnych wpływów stylistycznych i technicznych z pogranicza muzyki poważnej, improwizowanej i elektronicznej. Dźwięk i słowo tworzą nowy świat bazujący na synestetycznych i abstrakcjonistycznych odniesieniach. To rodzaj opery „pulpitowej”, bez akcji scenicznej. Libretto oraz występująca w nim „gra świateł” i symboli koreluje z kolorystyką dźwiękową (stopniowo rozświetlaną).

Forma utworu opiera się na trzech aktach, w ramach których znajdują się trzy pieśni-obrazy przedstawione przez troje bohaterów: terminalnie Chorą, Lekarza i Śmierć (Euthanatosa). Układ formy nawiązuje do tradycji teatru antycznego: trójdzielność konstrukcji, jedność czasu i miejsca akcji, działanie fatum. Troje śpiewaków-aktorów jest skonfrontowanych z oktetem instrumentalnym oraz kameralnym męskim zespołem wokalnym.

Poszczególne partie Chorej, Euthanatosa czy Lekarza można interpretować w sposób niejednoznaczny: z jednej strony jako osobisty manifest osamotnionej osoby, jej krzyk i chęć wyzwolenia się z nieuniknionego fatum, z drugiej zaś strony jako próbę rozumowego dotknięcia rzeczy ostatecznych.

Premiera: 10 czerwca 2020 r.

http://andrzejkaralow.pl/2-8/de_invitatione_mortis/

Joanna Freszel – sopran (Chora)
Aleksander Rewiński – tenor (Euthanatos)
Dawid Dubec – baryton (Lekarz)
Zespół Męski „Gregorianum” (przygotowanie: Berenika Jozajtis)
Michał Ochab – saksofony
Andrzej Karałow – fortepian, elektronika
Dziołak/Stankiewicz Duo
Messages Quartet
Martyna Szymczak – dyrygent

Realizacja nagrania, montaż, mastering: Michał Bereza, Igor Szymański

© Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina – Chopin University Press, UMFC CD 124–125

Patronat: TVP Kultura, Presto, Polmic, Maestro, LongPlay