Natalia Ilczuk laureatką IX Przeglądu Altowiolowego im. Tadeusza Goneta
20 grudnia 2024 r.
Więcej >
11 grudnia 2024 r.
Więcej >
6 grudnia 2024 r.
Więcej >
4 grudnia 2024 r.
Więcej >
4 grudnia 2024 r.
Więcej >
28 listopada 2024 r.
Więcej >
11 VIII 2022 r.
Twórczość Józefa Wieniawskiego zawsze pozostawała w cieniu twórczości starszego brata Henryka, wybitnego skrzypka i kompozytora. Choć obaj byli wspaniałymi wirtuozami, z czasem zarówno twórczość młodszego mi z braci, jak i pamięć o jego kunszcie pianistycznym uległy zapomnieniu. Przykładem takiego stanu rzeczy jest pieśń, a właściwie – biorąc pod uwagę skłonność Wieniawskiego do sięgania po teksty poetów obcojęzycznych, zwłaszcza niemieckich i francuskich – Lied. Jest to dziedzina kameralistyki, którą Wieniawski upodobał sobie szczególnie.
Twórczość Józefa Wieniawskiego zawsze pozostawała w cieniu twórczości starszego brata Henryka, wybitnego skrzypka i kompozytora. Choć obaj byli wspaniałymi wirtuozami, z czasem zarówno twórczość młodszego mi z braci, jak i pamięć o jego kunszcie pianistycznym uległy zapomnieniu. Przykładem takiego stanu rzeczy jest pieśń, a właściwie – biorąc pod uwagę skłonność Wieniawskiego do sięgania po teksty poetów obcojęzycznych, zwłaszcza niemieckich i francuskich – Lied. Jest to dziedzina kameralistyki, którą Wieniawski upodobał sobie szczególnie.
Ukoronowanie tej twórczości stanowi zbiór 6 Lieder von Joseph Wieniawski der op. 50, dotychczas istniejący jedynie w formie rękopisu. Utwory powstały w Brukseli pomiędzy 5 października 1895 roku a 7 stycznia 1896 roku. Wieniawski dobrał teksty według autorskiego klucza, tworząc cykl spójny zarówno pod względem „fabularnym”, jak i muzycznym: Heinrich Heine, Johann Wolfgang Goethe, ponownie Heine, Goethe, Heine, wreszcie Wilhelm Müller (ulubiony poeta uważanego za twórcę austriackiego Liedu Franza Schuberta). Słowa każdej z pieśni uzupełniono w rękopisie ich francuską wersją w tłumaczeniu Theodow Theodora Anthemisa, co stanowiło powszechną praktykę i znak tamtych czasów – można też powiedzieć, że Wieniawski dostosowywał się tym sposobem do wymogów rynku.
Podczas gdy inne kompozycje Wieniawskiego są rozbudowane fakturalnie, w pieśniach z op. 50 zachowuje on idealną równowagę pomiędzy atrakcyjnością partii je fortepianowej a jej spójnością ze sferą wokalno-tekstową. […] W warstwie muzycznej widać wyraźną inspirację słowem. Partia fortepianu i linia wokalna (pieśni mogą być wykonywane przez głosy sopranowe, ale raczej o ciemniejszej barwie, a także niższe głosy żeńskie) pozostają jak gdyby w symbiozie, co przekłada się na brzmienie dojrzałe warsztatowo, urozmaicone i osobiste pod względem wymowy. […]
Niniejsza edycja źródłowa stanowi pierwsze w historii wydanie 6 Lieder von Joseph Wieniawski
op. 50 – zbioru będącego jednocześnie jedną z ostatnich kompozycji Józefa Wieniawskiego i ukazujących jego w pełni pozycji rozwinięty warsztat kompozytorski.
Ze wstępu Roberta Morawskiego i Karola Rzepeckiego
do nabycia na chopinup.pl
20 grudnia 2024 r.
Więcej >
20 grudnia 2024 r.
Więcej >
20 grudnia 2024 r.
Więcej >