Luigi Pirandello (1867-1936) – Sei personaggi in cerca d'autore

„Człowiek nie zna sam siebie i nie znają go inni. Każdy
z nas jest inny w różnych momentach swojego życia i każdy widzi go inaczej. Wszystkie te obrazy nie dają się zespolić w jedną ca-łość, czyli w ludzką tożsamość. Próby zdarcia masek, które przy-legają do naszych twarzy, kończą się zawsze niepowodzeniem, gdyż człowiek nie może być sobą - osiąga ten cel tylko wtedy, gdy popada w szaleństwo…”.

Interaktywnie - jako już szóste wydarzenie z cyklu, który z założenia miał na celu prezentacje działań performatywnych, improwizator-skich i nomen omen interakcje w/w także z nowymi technologiami (audio/
video/multimedia) – jest w istocie niemożliwe do zrealizowania w formie pierwotnej par excellence czyli na żywo z wykonawcami i z publicznością… Ale uznaliśmy, że ten szczególny „rocznik", czyli 6.0. będzie odtworzony w wirtualnej aktualnie rzeczywistości, czyli filmowej. Prezentować będzie pewne nieoczywiste „multi-twórcze twarze” występujących artystów.

Zapraszamy zatem na interaktywne spotkanie 7 lutego 2021
o godz.17:00 przed ekranami.

W programie:

"Willows" (Wierzby) na elektronikę i wideo (2021), prawykonanie
Muzyka, realizacja video i wykonanie: Edward Sielicki

"Willows" (Wierzby) powstały w styczniu 2021 roku. Utwór wykorzystuje syntezę zwaną modelowaniem fizycznym, gdzie fala dźwiękowa jest generowana za pomocą modelu matematycznego.  Stąd natura dźwięków i podobieństwo ich ekspresji do instrumentów muzycznych oraz innych przedmiotów wydających dźwięk, jakimi się posługujemy na co dzień. Obrazy wierzb z Mazowsza i ich przekształcenie są także mojego autorstwa.
Edward Sielicki

"bezkres / masques" na ruch i dźwięk (2021), prawykonanie

Choreografia i wykonanie: Aleksandra Dziurosz
Muzyka i wykonanie: Aldona Nawrocka
Realizacja video: Bartosz Martyna
Montaż: Bartosz Woszczyński

"To nie tam, to tu." Impresja sceniczna na podstawie Clapping Music Steve'a Reicha
Wykonawcy (studenci I roku Rytmiki):
Ada Jaranowska, Natalia Kloc, Mateusz Kuc, Wiktoria Leczkowska,
Maja Migała, Marika Pajączkowska
Opieka artystyczna: as. mgr Marta Bogusławska
Nagranie i montaż: Wiktoria Leczkowska
styczeń 2021

"Ustofonia" - improwizacja interaktywna z samym sobą
Kompozycja, montaż i wykonanie - Bartosz Kowalski

"na 6 liter? - W.Y.R.A.Z.Y."
Wykonawcy i choreografowie - studenci I roku Tańca Współczesnego, członkowie Chopin University Dance Company:
Anna Badylak, Julia Buczyńska, Zuzanna Dąbkowska, Julia Dąbrowska, Mateusz Pindelski, Julia Szuba, Julia Witczak, Nikola Zientarska
Muzyka: Steve Reich, audiosfera
Tekst: Witold Gombrowicz (w interpretacji Ewy Wycichowskiej)
Opieka choreograficzna: prof. dr hab. Ewa Wycichowska,
dr hab. Aleksandra Dziurosz, prof. UMFC
Realizacja video: dr hab. Aleksandra Dziurosz, prof. UMFC
Współpraca: dr hab. Aldona Nawrocka-Woźniak
Montaż: Bartosz Woszczyński
styczeń 2021

Ostatnią częścią wydarzenia będzie "Ekphrasis"
Muzyka: Jarek Kordaczuk
Choreografia: Paulina Wycichowska
(link do filmu znajdzie się w opisie wydarzenia Interaktywnie 6.0 na kanale YouTube)

Wyobraź sobie, że…
…chcesz coś powiedzieć, ale odpowiednie słowa ulatują z wiatrem,
…chcesz się porozumieć, ale ktoś zupełnie inaczej interpretuje Twoją wypowiedź,
…chcesz nawiązać z kimś kontakt, ale to, co artykułujesz, tworzy
barierę obcości między Wami.
A może znasz to tak dobrze, że wcale nie musisz sobie tego
wyobrażać?...
Czasem tak trudno przełożyć to, co niewysłowione na konkretne zda-nie. Słowa jak pudełka, zamykają ulotne znaczenia. Materializują w dziwnym, czasem zaskakującym kształcie sensy i treści.
Na scenie kompozytor Jarek Kordaczuk buduje przestrzenie muzyczne przy użyciu własnoręcznie zaprojektowanych instrumentów: mięśniodotronu i monoctonu. Podpięta pod elektrody choreografka Paulina Wycichowska ru-chem mięśni wyzwala dźwięki i przekłada kształt fizyczny na gesty akustycz-ne.
Ekphrasis to figura retoryczna – szczegółowy opis werbalny dzieła sztuki, a w spektaklu przyjmuje ona formę ucieleśnionego oddania dźwięku. Równocześnie rzeźba ciała staje się wyrażona na płaszczyźnie audialnej – nie-widzialna mowa mięśni jest tłumaczona na muzykę za pośrednictwem elektrod. Poszczególne fragmenty budują wypowiedź – komunikat dla widzów. Mozol-nie, głoska za głoską, kolejne skrawki słów tworzą zakodowaną wiadomość. Być może to ważne przesłanie dla świata? Kosmiczny przekaz, ostrzeżenie, remedium na kryzysy, receptura poszukiwanego leku… Co się stanie, jeśli nie zostanie odczytane?

Opieka artystyczna: prof. dr hab. Ewa Wycichowska
Koordynacja: ad. dr hab. Aldona Nawrocka-Woźniak