Artystka baletu, choreograf, pedagog. Absolwentka Państwowej Średniej Szkoły Baletowej w Poznaniu (1971 r.)  i Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie  - magister sztuki w specjalności pedagog baletu (1979 r.). W latach 1971-1974 zatrudniona na stanowisku koryfejki w Operze i Operetce w Bydgoszczy.  W 1973 r – debiut solistyczny w roli Odetty w Jeziorze łabędzim. W sezonie artystycznym  1974/75 zatrudniona  na stanowisku solistki baletu         w Teatrze Muzycznym w Szczecinie.  W latach 1975-2017 związana z Operą Wrocławską. Od 1975 r. solistka baletu, w 1977 r. otrzymała awans na stanowisko Pierwszej Tancerki. W swoim dorobku artystycznym ma wiele znaczących ról pierwszoplanowych : Odetta – Odylia  - „Jezioro łabędzie” P. Czajkowski , chor. L .Ivanow, M. Petipa, Maria –  „Fontanna Bachczyseraju” B. Asafiew , chor. Henryk Sawicki, Giselle  -  „Giselle” A. Adam, chor. J. Coralli ,M. Petipa, J. Perrot , realizacja Jewgienia Jerszowa, Orlica – „Polonia” I.Paderewski ,chor. Teresa Kujawa, Julia –  „Romeo i Julia” S. Prokofiew - reżyseria Boris Slowak , chor. Libor Vaculik, Eurydyka – „Miłość Orfeusza” J. Łuciuk , chor. Teresa Kujawa, Swanilda –  „Coppelia” L. Delibes,  chor. Teresa Kujawa, Primabalerina – „Sylfidy” F. Chopin , chor . M. Fokin , realizacja Teresa Memches, Kolombina  - „Mandragora” K. Szymanowski , chor. Teresa Kujawa, Echo – „Mity” K. Szymanowski , chor. Teresa Kujawa, Antygona –  „ Antygona” R.Bukowski ,  chor. Włodzimierz Traczewski, Solwejga – „Peer Gynt” E. Grieg,  chor. Hanna Chojnacka, Królowa podziemia ,Ewa, Królowa wschodu ,Krasawica – „Pan Twardowski” L. Różycki, chor. Witold Gruca, Angustias - „ Flamenco,miłość i śmierć” M. de Falla , chor. Hanna Chojnacka, Kobieta -  „Nostalgia” J.S. Bach, T.Albinoni , chor. Jerzy Graczyk, Choleryczka i duet sangwiników „Cztery temperamenty” P.  Hindemith , chor. Jerzy Graczyk, Dziewczyna „ Ognisty ptak” I .Strawiński ,  chor. Jerzy Graczyk, Madame Karsawina – „Gry” C. Debussy , chor. Emil Wesołowski, Lisa – „Córka źle strzeżona” F. Herold , chor. Barbara Kasprowicz.
W 1984 r otrzymała roczne stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki dla młodych twórców. Brała udział w Międzynarodowych Kursach Tańca w Nałęczowie, Warszawie, Gdańsku oraz 3 krotnie w Dreźnie w Palluca Schule  delegowana przez Ministerstwo Kultury i Sztuki. W 1986 r. otrzymała Nagrodę Miasta Wrocławia za wybitne osiągnięcia w dziedzinie baletu. Rolą Kobiety w „Nostalgii” (1993) pożegnała się z publicznością wrocławską, która  aż jedenastokrotnie honorowała ją nagrodą dla najpopularniejszego artysty baletu przyznając Złote, Srebrne i Brązowe Iglice. W latach 1990 – 2005 pełniła funkcję kierownika zespołu baletowego Opery Wrocławskiej. W tym okresie odbyły się 33 premiery spektakli baletowych, zarówno baletów klasycznych jak i współczesnych. Promowała młodych choreografów, dając im możliwość rozwijania swoich twórczych pomysłów. Reżyserowała liczne koncerty baletowe z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca oraz koncerty z cyklu Teatr otwartych drzwi, Spotkania z gwiazdą, Rodziny Operowe pt. Połączyła ich Miłość i Sztuka, Młode talenty i Benefisy Artystów Baletu. Autorka projektu edukacyjnego promującego sztukę baletu w ramach Akademii Opery.  Autorskim projektem Rodzinny Weekend z Kulturą wygrała konkurs Ministerstwa Kultury i Sztuki dla Opery Wrocławskiej (2001). Uczestniczyła w licznych zagranicznych tournée Opery Wrocławskiej, początkowo jako artystka baletu następnie jako kierownik zespołu baletowego. W filmie baletowym „Złota kaczka” w choreografii Witolda Grucy była odtwórczynią roli tytułowej.

Przygotowanie i prowadzenie cyklu: dr hab. Klaudia Carlos-Machej, prof. UMFC; st. wykł. Joanna Sibilska.