Pracownicy

prof. dr hab.

Szymon Kawalla

dyrygentura symfoniczna

Prof. Szymon Kawalla – pro­fe­sor zwy­czaj­ny – sztuk muzycz­nych, dyry­gen­tu­ra sym­fo­nicz­no-ope­ro­wa, kom­po­zy­cja. Dziekan Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Od 1986 pro­wa­dzi kla­sę dyry­gen­tu­ry na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie; od 2008 roku peł­ni funk­cję Kierownika Zakładu Wychowania Muzycznego i Literackiego Instytutu Pedagogiki na Wydziale Nauk Pedagogicznych w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.

W 1992 roku otrzy­mał od Prezydenta RP tytuł nauko­wy pro­fe­so­ra sztuk muzycz­nych; eks­pert Państwowej Komisji Akredytacyjnej; juror mię­dzy­na­ro­do­wych kon­kur­sów muzycz­nych; pro­wa­dzi mię­dzy­na­ro­do­we kur­sy mistrzow­skie.

Studia w PWSM w Warszawie na Wydziałach: Instrumentalnym – skrzyp­ce, dyplom 1972; Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki – dyry­gen­tu­ra sym­fo­nicz­no-ope­ro­wa, dyplom 1973; kom­po­zy­cja – 1974; stu­dia muzycz­ne zagra­nicz­ne: Szwajcaria, Węgry, ZSSR; 1982 – prze­wód arty­stycz­ny I stop­nia  (obec­nie dok­to­rat sztu­ki) w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie; 1984 – prze­wód arty­stycz­ny II stop­nia (obec­nie habi­li­ta­cja) w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1972–1974 wykła­dow­ca PWSM w Warszawie; 1975–1980 – star­szy wykła­dow­ca PWSM w Bydgoszczy; 1980–1986 – adiunkt, docent, dyrek­tor Instytutu Wychowania Muzycznego WSP w Zielonej Górze, 1996–2001 pro­fe­sor zwy­czaj­ny AŚ w Kielcach.  1966–1979 nauczy­ciel w szko­łach I i II stop­nia. Działalność zawo­do­wa – dyry­genc­ka i mena­dżer­ska: 1972–1974 – kie­row­nik muzycz­ny i pierw­szy dyry­gent Centralnego Zespołu Artystycznego WP; 1974–1978 — dyry­gent orkie­stry sym­fo­nicz­nej Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy; 1979–1980 — dyrek­tor naczel­ny i arty­stycz­ny, pierw­szy dyry­gent Państwowej Orkiestry Kameralnej w Toruniu; 1980–1986 — dyrek­tor naczel­ny i arty­stycz­ny, pierw­szy dyry­gent Państwowej Filharmonii w Zielonej Górze oraz Żagańskiej Kameralnej Sceny Operowej; 1985–1991 — dyrek­tor naczel­ny i arty­stycz­ny, pierw­szy dyry­gent Orkiestry Symfonicznej i Chóru PRiTv w Krakowie; 1987–1995 — Principal Permanent Conductor w Vienna Modern Masters CD Company, (Austria i USA); 1992–1994 – kon­sul­tant arty­stycz­ny i pierw­szy dyry­gent Państwowej Filharmonii im. S. Moniuszki w Koszalinie; 1995–2001- dyrek­tor naczel­ny i arty­stycz­ny oraz pierw­szy dyry­gent w Filharmonii Świętokrzyskiej oraz Kieleckiej Sceny Operowej; 2001–2006 dyrek­tor arty­stycz­ny i pierw­szy dyry­gent Chóru Kameralnego Muzyki Cerkiewnej przy Warszawskiej Operze Kameralnej; 2002 – dyrek­tor arty­stycz­ny i pierw­szy dyry­gent Orkiestry Festiwalowej im. I.J. Paderewskiego w Warszawie. Od 1995 – kie­row­nik muzycz­ny i dyry­gent szef Yeongnam Opera Company w Daegu Korea Południowa. Od 2005 – juror i sta­ły dyry­gent kon­cer­tów fina­ło­wych i lau­re­atów na Międzynarodowym Konkursie na Instrumenty Dęte Blaszane i Perkusję w Jeju Korea Południowa.

Koncertuje od 1966 w kra­ju i za gra­ni­cą dając ponad 7000 kon­cer­tów sym­fo­nicz­nych, ora­to­ryj­nych i ope­ro­wych (m.in. w  takich kra­jach jak: Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Iran, Islandia, Jugosławia, Kanada, Korea Południowa, Kuba, Luksemburg, Malta, Niemcy, Norwegia, Polska, Rosja, Rumunia, Słowacja, Szwajcaria, Szwecja, Ukraina, USA, Watykan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy) na uwa­gę zasłu­gu­ją: trzy kon­cer­ty ora­to­ryj­ne dla Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II, kon­cer­ty z oka­zji 5. i 10. rocz­ni­cy śmier­ci kró­la Belgii Boduina z udzia­łem kró­lo­wej Belgii Fabioli, cało­rocz­ne kon­cer­ty festi­wa­lo­we w roku J.S. Bacha (2000), oraz pre­mie­ry ope­ro­we na otwar­cie New Opera House (2004) w Daegu (Korea Płd.) i gale ope­ro­we na otwar­cie Culture and Art Center Keimuyng University (2008) w Daegu; od 1972 nagra­nia dla radia, tele­wi­zji i fil­mu, od 1977 nagra­nia dla wytwór­ni pły­to­wych: Balcanton (Bułgaria), Cambria Records (USA), Cecilianum Records, Centaur Records (USA), Connifer Records (Wielka Brytania), JIGU (Korea Płd.), Polish Records, Polskie Nagrania, Veriton, Vienna Modern Masters (Austria i USA).

Najważniejsze kom­po­zy­cje: Divertimento na smycz­ki i per­ku­sję, 1966; Oratorium Pater Kolbe, 1969; Kantata Wit Stwosz, 1970; Stabat Mater, 1990; Kantata na 15-lecie Pontyfikatu Jana Pawła II, 1991; Fantazja na skrzyp­ce solo, 2002; Dwie Impresje arab­skie na skrzyp­ce solo, 2006; Kantata Santo sub­i­to, 2006; Kantata Nowennalia, 2006; Mały kaprys na skrzyp­ce solo, 2006; Kaprys świę­to­krzy­ski na skrzyp­ce solo, 2006; Dumka Babicka z waria­cja­mi na skrzyp­ce solo, 2006; Giovanile na orkie­strę sym­fo­nicz­ną, 2006; Liryki miło­sne, 2007; Treny ame­ry­kań­skie, 2007; Oratorium Totus tuus, 2008; Kantata Polak Papieżem, 2008; Kantata Łza, 2008; Lament i Toccata mazo­wiec­ka na skrzyp­ce i for­te­pian lub orkie­strę, 2009; Missa Solemnis, 2010; Baśń muzycz­na Pyza na pol­skich dróż­kach, 2011; Fantazja AZ na skrzyp­ce solo, 2012.

Najważniejsze opra­co­wa­nia: K. Kurpiński – Symfonia Bitwa pod Możajskiem, 1982; M. Kamieński – Opera Nędza uszczę­śli­wio­na, 1983; M. Kamieński – Kantata na 100-lecie Odsieczy Wiedeńskiej, 1984; W. Żeleński – Kantata na 200-lecie Odsieczy Wiedeńskiej, 1986; K. Jezierski – Kantata Casimire ter­ris mirae, 1986. Współorganizator 7 Międzynarodowych Konferencji Naukowych w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie 2008–2013. Współredaktor 3 mono­gra­fii nauko­wych 2010–2012.

Odznaczony: Srebrnym Krzyżem Zasługi, 1985; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, 1996; Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, 2004; odzna­ką Zasłużony Działacz Kultury Polskiej; Medalem im. K. Szymanowskiego; Medalem im. K. Kurpińskiego; Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki II stop­nia; nagro­da­mi I stop­nia JM Rektorów WSP w Zielonej Górze, Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie i Akademii Świętokrzyskiej im. J. Kochanowskiego w Kielcach; lau­re­at kil­ku­na­stu nagród regio­nal­nych i nagród śro­do­wisk twór­czych — Nagroda dla Młodych Twórców, Zielona Góra, 1985; Grand Prix du disque Accademie Charles Cross – Paris, 1991; „Nike” Nagroda Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, 2001; Bene Meritum Nagroda Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, 2006; Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Operowym w Daegu, 2010; Współnagroda za naj­lep­szą pro­duk­cję ope­ro­wą roku w Korei Płd., 2010.