Pracownicy

prof. dr hab.

Maria Szraiber

fortepian

Urodzona na Śląsku, Maria Szraiber początkowo kształciła się pod kierunkiem  Wandy Chmielowskiej, spadkobierczyni tradycji sławnej szkoły Teodora Leszetyckiego, poprzez jego studentkę - Anette Essipoff. Ukończyła z wyróżnieniem studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (obecnie Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego) pod kierunkiem  Bolesława Woytowicza, wychowanka Aleksandra Michałowskiego, spadkobiercy tradycji chopinowskiej, poprzez Karola Mikulego - ucznia Fryderyka Chopina. Studia kontynuowała podczas pobytu stypendialnego w Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, gdzie kształciła się pod kierunkiem Tatiany Nikołajewej i Rudolfa Kerera, wybitnych przedstawicieli rosyjskiej szkoły pianistycznej.

Koncertuje na estradach polskich i zagranicznych. Występowała w wielu krajach Europy, a także w USA, Chinach, Japonii, Korei Południowej i Australii. W swoim dorobku ma szereg różnorodnych nagrań. Dysponując obszernym repertuarem ze szczególnym upodobaniem wykonuje muzykę F. Chopina i Cl. Debussy’ego oraz wiele pozycji z obfitych zasobów polskiej literatury fortepianowej.

Często koncertuje w miejscach związanych z F. Chopinem jak m.in. dom rodzinny Chopinów w Żelazowej Woli, czy Pomnik Chopina w Warszawskich Łazienkach.

Równolegle z działalnością koncertową Maria Szraiber aktywnie uprawia pedagogikę. Do niedawna, jako profesor zwyczajny Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, prowadziła  pianistyczne studia magisterskie, podyplomowe oraz doktoranckie dla studentów polskich i zagranicznych. Obecnie kontynuuje działalność dydaktyczną w uczelni jako profesor emerytowany. 

Prowadzi kursy pianistyczne w kraju i za granicą (m.in. w USA, na Dalekim Wschodzie) oraz wygłasza wykłady o tematyce związanej z wykonawstwem pianistycznym. Zasiada również w komisjach konkursowych polskich i zagranicznych konkursów pianistycznych.

Działalność badawcza Marii Szraiber skupia się przede wszystkim w obszarze historii pianistyki (w szczególności polskiej), ale dotyczy też zagadnień pedagogiki artystycznej,  potencjału interpretacyjnego literatury fortepianowej oraz polskiej muzyki fortepianowej XIX wieku. Szereg opracowań poświęconych tym zagadnieniom opublikowano w kraju i za granicą, prezentowane są także w ramach publicznych wykładów i konferencji naukowych. Pochodną zainteresowania Marii Szraiber historią pianistyki jest  fakt prowadzenia przez nią kursu Historia Polskiej Pianistyki dla pianistów - obcokrajowców studiujących w Uniwersytecie Muzycznym  Fryderyka Chopina.

Najobszerniejszą publikację przygotowaną przez Marię Szraiber stanowi dwutomowa pozycja „Nestorzy Polskiej Pianistyki”,  wydana przez UMFC w 2005 roku, zawierająca biografie zasłużonych dla polskiej pianistyki, sławnych profesorów tej uczelni oraz zapis treści spotkań wspomnieniowych im  poświęconych. Zaprezentowano sylwetki: Zbigniewa Drzewieckiego, Jerzego Lefelda, Aleksandra Michałowskiego, Stanisława Szpinalskiego, Józefa Śmidowicza, Margerity Trombini-Kazuro, Józefa Turczyńskiego, Marii Wiłkomirskiej i Jerzego Żurawlewa. Publikacji, wydanej również w wersji anglojęzycznej, towarzyszą płyty CD z nagraniami przedstawionych w niej pianistów.

W latach 1993-1999 Maria Szraiber pełniła funkcję Dziekana Wydziału Fortepianu, Klawesynu i Organów, w okresie 1996-1999 była Kierownikiem II Katedry Fortepianu.

Zaowocowało to licznymi inicjatywami koncertowymi i badawczymi na terenie uczelni. Jedną z nich był prowadzony przez nią cykl spotkań „Nestorzy Polskiej Pianistyki” prezentujący sylwetki wybitnych profesorów-pianistów, wspomnienia ich uczniów, wystawy ukazujące dorobek tych artystów i koncerty w wykonaniu znanych wychowanków.

Inną z wielu jej inicjatyw był cykl koncertów prezentujących mniej znaną polską  muzykę fortepianową XIX wieku w wykonaniu studentów Katedry Fortepianu, które poprzedzała obszernymi referatami wprowadzającymi.

Od wielu lat  bierze czynny udział w letnim Festiwalu Chopin-Górecki. Prowadzi kursy pianistyczne w ramach Festiwalu oraz  wygłasza wykłady dla międzynarodowej grupy jego uczestników. Jest także stałym wykładowcą corocznych kursów dla japońskich pianistów POLYA. 

Wieloletnie i intensywne kontakty z japońskimi pianistami, zarówno podczas licznych pobytów w Japonii, jak i z japońskimi studentami Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, skłoniły rząd Japonii do odznaczenia Marii Szraiber Orderem Wschodzącego Słońca, Złote Promienie ze Wstęgą, w uznaniu jej wkładu w kształcenie japońskiej młodzieży pianistycznej oraz pogłębianie relacji między Polską i Japonią.