W świecie tańców polskich Na koncercie zostaną zaprezentowane utwory o tanecznym charakterze, skomponowane przez polskich kompozytorów od XVlll do XX wieku, którzy odegrali najważniejszą rolę w historii muzyki polskiej. Są to: Maria Szymanowska, Fryderyk Chopin, Ignacy Jan Paderewski, Władysław Żeleński, Feliks Nowowiejski oraz Romuald Twardowski. Pianistka zabierze słuchaczy w muzyczną podróż, podczas której będą mogli śledzić ewolucję tego gatunku w muzyce polskiej.

XX wiek to czas, w którym wiele instrumentów, po długiej epoce dominacji muzyki fortepianowej i symfonicznej, przeżywa swój renesans na płaszczyźnie muzyki solowej i kameralnej. Dzięki impresjonistom dużo bardziej docenione zostają możliwości brzmieniowe harfy. Kompozytorzy zaczynają wykorzystywać zupełnie nowe techniki gry na skrzypcach i odkrywać nieznane dotąd barwy tego instrumentu. Jak nigdy wcześniej rozwija się także muzyka fletowa, a to za sprawą Theobalda Böhma, który w połowie XIX wieku przedstawił zupełnie nowy mechanizm instrumentu. Dzięki tym innowacjom na przestrzeni całego ubiegłego stulecia powstawały liczne kompozycje, zarówno na trio flet-skrzypce-harfa, jak i duety fletowo- oraz skrzypcowo-harfowe. Poprzez koncert “Oblicza XX wieku” chcielibyśmy przybliżyć słuchaczom choć część tego obszernego i godnego uwagi repertuaru, a jednocześnie ukazać wielką różnorodność, jaką charakteryzuje się muzyka minionego stulecia. Wybrany przez nas program prezentuje dzieła utrzymane w rozmaitych nurtach i stylach – począwszy od impresjonizmu, poprzez muzykę użytkową, neoklasycyzm, nurt atonalny, aż po tanga Astora Piazzolli…

Wiolonczela solo i w duecie w czeskim repertuarze Muzyka na wiolonczelę naszych południowych sąsiadów: jej najbardziej rozpoznawalny przykład, czyli koncert h-moll Antonina Dvoraka należy do żelaznego repertuaru wiolonczelowego wykonywanego przez solistów na całym świecie. W tym utworze odnajdziemy zarówno zachwyt Nowym Światem, Nowym Jorkiem, gdzie koncert został w 1894 roku ukończony, słowiańską melancholię i błyskotliwy popis możliwości instrumentu. Bohuslav Martinu to kolejny czeski emigrant, jego druga sonata na wiolonczelę i fortepian została napisana w 1941 roku po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych. Nawiązuje do witalistycznych, ludowych rytmów, ale w sposób nowoczesny. Muzyka dwóch przedstawicieli czeskiej szkoły kompozytorskiej, którzy swojego szczęścia szukali za oceanem w wykonaniu duetu wiolonczeli i fortepianu.Wykonawcy: Edyta Matonóg  - wiolonczela