Robert Dick | 20.11.2023

Robert Dick - urodził się i wychował w Nowym Jorku. Zaczął grać na flecie w czwartej klasie, po usłyszeniu piccolo w radiu w przeboju Top 40 "Rockin' Robin". Jego głównymi nauczycielami byli Henry Zlotnik, James Pappoutsakis, Julius Baker i Thomas Nyfenger.

Jako nastolatek Dick chciał zostać flecistą orkiestrowym i grał na pierwszym flecie w Senior Orchestra w High School of Music and Art, a także w New York All-City High School Orchestra. "Studia z nim (Juliusem Bakerem) były ukierunkowane na zostanie muzykiem orkiestrowym i to było moje marzenie w tamtym czasie. Ale kiedy wyrosłem z tego marzenia, zdałem sobie sprawę, że mój trening tak naprawdę nie zapewnił spojrzenia na muzykę od wewnątrz, czego potrzebowałem - w szczególności idei, że muzyka jest generowana przez słyszenie wewnątrz i rozpoznawanie tego, co słyszysz." Został solistą i kompozytorem.

W Yale College Dick uzyskał tytuł licencjata i poznał Roberta Morrisa, kompozytora i teoretyka, który był jego mentorem podczas pisania pierwszych kompozycji. Podczas studiów Dick napisał swoją pierwszą książkę: THE OTHER FLUTE: A Performance Manual of Contemporary Techniques, a następnie uzyskał tytuł magistra kompozycji, studiując z Morrisem, a także muzykę elektroniczną z Bulantem Arelem i Jacobem Druckmanem.

Podczas studiów podyplomowych w Yale, Dick skomponował "Afterlight", utwór na flet, który wykorzystywał multifonikę jako podstawę. "Afterlight" otrzymał nagrodę BMI Oliver Daniel Prize.

Po ukończeniu szkoły wiosną 1973 roku, Dick mieszkał w New Haven w stanie Connecticut do września 1977 roku, kiedy to przeniósł się do Buffalo w stanie Nowy Jork, aby dołączyć do grupy muzyki współczesnej Creative Associates. Dick był członkiem grupy do czerwca 1980 r. Podczas pobytu w New Haven napisał swoją drugą książkę Tone Development through Extended Technique i zaczął rozwijać się jako improwizator i kompozytor.

Dick spędził sześć miesięcy w Paryżu od lipca do grudnia 1978 roku, pracując w I.R.C.A.M. (Instytut Badań i Koordynacji, Akustyki i Muzyki) nad swoim pomysłem na nowy mechanizm fletowy. Pierwszy prototyp został wykonany przez Alberta Coopera w Londynie w 1984 roku. Projekt ten pozostaje niedokończony.

Od jesieni 1980 r. do wiosny 1992 r. Dick mieszkał w Nowym Jorku, rozwijając swoje kompozycje, improwizacje i napisał Circular Breathing for the Flutist. W tym okresie samodzielnie opublikował The Revised Edition of THE OTHER FLUTE: A Performance Manual of Contemporary Technique oraz swoje późniejsze książki, kompozycje i nagrania instruktażowe za pośrednictwem Multiple Breath Music Company. W 1986 r. porzucił rolę solisty koncertowego w muzyce współczesnej, aby wykonywać wyłącznie własną muzykę i muzykę kompozytorów-wykonawców. Dick wystąpił z recitalem własnych utworów w ramach festiwalu Horizons 84 Filharmonii Nowojorskiej w Avery Fisher Hall w 1984 roku.

W maju 1992 roku przeniósł się na dziesięć lat do Szwajcarii, kontynuując karierę jako kompozytor-wykonawca. Powrócił do Stanów Zjednoczonych w 2002 roku jako asystent profesora fletu na Uniwersytecie Iowa. W lipcu 2003 roku powrócił do Nowego Jorku. Od lipca 2013 roku Dick dzieli swój czas między Nowy Jork i Kassel w Niemczech, gdzie jego dzieci Sebastian (ur. 2006) i Leonie (ur. 2008) mieszkają z matką, kompozytorką-pianistką Ursel Schlicht.

Dzisiejsze recitale Dicka składają się głównie z jego kompozycji i improwizacji, czasami włączając do swojego repertuaru wpływy Paula Hindemitha, Georga Philippa Telemanna i Jimiego Hendrixa.

Jako instruktor, Dick stworzył metodę i praktykę nauczania flecistów, którą udokumentował w swoich książkach: Tone Development through Extended Techniques, Circular Breathing for the Flutist oraz w dwóch tomach FLYING LESSONS: Six Contemporary Concert Etudes. Prowadzi kursy mistrzowskie na setkach międzynarodowych uniwersytetów.

Dick jest wynalazcą Glissando Headjoint, znaku towarowego teleskopowego ustnika fletu, który pozwala fleciście przesuwać i przedłużać nuty.

Jako kompozytor, praca Dicka została doceniona przez Komisję Fundacji Koussevitzky'ego, stypendium Guggenheima i dwa stypendia kompozytorskie NEA, wśród wielu grantów i zamówień. Dick skomponował nowy utwór na konkurs National Flute Association Young Artist Competition. Nagrał ponad 20 albumów i pojawił się gościnnie na wielu innych nagraniach.